×

×

آرزوی رخصت...!


یا علی! ای آقای من!
ای نور خدایی در دل تاریکی‌ها!
ای ستون دین!


تو را سپاس می‌گویم که در سایه لطفت قدمی برداشتم.


تو، تویی!
و من، کمتر از مورچه در بارگاه سلیمان!
تو را از پیش‌کش کاری چنین اندک برتر می‌دانم؛
اما آرزومندم رخصت دهی تا کار ناچیزم را به نام تو زینت بخشم.
اگر چنین گردد متواضعانه بسی شادمان و مفتخرم.
شاید خدای از تقصیراتم بگذرد و آن را خالص بپذیرد.


تو پدر یتیمان و همسر بیوه زنان و حامی بی‌کسانی!
و من یتیمی غریب!
و خوب می‌دانی غم سنگین یتیم را، آن هم یتیمی غریب.
تو بر من منت گذاری اگر به افتخار این هدیه رخصت فرمایی،
و من سر به آسمان سایم اگر قبولت افتد.


آقای من ای علی فدایت گردم.


*****


مولای ياعلی!
يا نور الله فی ظلمات الارض!
يا عمود الدين!


أشکرک علی اتمام عملی هذا فی ظلک.


أنت أنت؛
و أنا أقل من النمل الی سليمان؛
فأُجِلّک من هديتی إليک؛
لکن أرجوک أن تأذن لی فی تزيين عملی هذا الحقير القلیل،
بوضع اسمک المقدس عليه،
سرورا و فخرا مع التواضع؛
لعل الله يتجاوز عن­تقصيری ويقبله خالصا


إنک زوج الارامل و ابو اليتامی و کافل الايتام،
و أنا يتيم غريب،
و أنت أعلم بشدة هموم اليتيم خاصةً إذا کان غريبا؛
فامنن علی بهذا الفخر!


مولای ياعلی روحی فداک!

×

جستجوی پیشرفته

جستجو در میزهای
دامنه جستجو


×

ارتباط با ما

info@aashtee.org :پست الکترونیک ما
rss
بسم الله الرحمن الرحیم
دوشنبه ۱۰ اردیبهشت ۱۴۰۳
۲۰ شوال ۱۴۴۵
ابزار
  • نمایش دو ستون
  • نمایش درختواره
  • نمایش متن مقاله
  • بستن متن‌ها
درختواره
  • روشهای جالب شیطانی!!!
  • تا حالا جمعیت خیریه‌ی این چنینی دیده‌اید؟!
  • تقیه،حقیقتی ناشناخته
  • جای غبطه خوردن نیست؟!
  • یکی از حکمتهای روضه خوانی
  • پروردگاری هست که بیامرزد!
  • یک دستور خیلی فوق العاده
  • هسته و مغز عمل (الاعمال بالنیات ۱)
  • سودآورترین معامله، پاداش نکرده‌ها (الاعمال بالنیات۲)
  • بهترین معامله، پاداش پیشاپیش (الاعمال بالنیات 3)
  • نیت توانایی آفرین است (الاعمال بالنیات 4)
  • دلت صاف باشه حاجی! (الاعمال بالنیات 5)
  • یک زبان، یک دل، یک معرفت
  • یک بیمه منحصر به فرد برای آینده
  • اسیر خود کرده
  • وقتی فرع بر اصل می‌چربد!
  • بالاترین اجابت!
  • دشمن در تعقیب امام زمان ع
  • خبیث‌ترین خلایق
  • ای کلک! شما هم!
  • حاج آقا رحیم ارباب و نماز به زبان فارسی!
  • شاه کلید توجه امیر
  • چقدر قرآن را دست کم گرفته‌ایم!
  • حقیقت عبادت در کجاست؟ اسلام یا مسیحیت؟
  • مشکل من و تو کجاست؟!
  • نعمتها گریزانند! به هوش!
  • شاه کلید طلایی امام رضا علیه السلام!
  • عرب پرستی ایرانیان یا «کور خودم بینای مردم»
  • تکنولوژی و ادب!
  • تکنولوژی و دیانت!
  • تکنولوژی و فرهنگ اجتماعی!
  • رزق و روزی خطرناک
  • او که دعا می‌کند ریا نمی‌کند
  • روز قهرمانی عمر!!!
  • به دیدن امام زمان نخواهم رفت اگر…!
  • اگر حق با علی است…
  • تفاوت انسانها در دریای تفکر
  • معرفت سنج
  • قصاص، عدالت و رحمت
  • قصاص زخم دل
  • فاجعه‌بارترین آتش سوزی
  • مظلومیت فاطمه زهرا و دشواری اجرای عدالت
  • با چه کسی ازدواج کنیم؟!
  • عمر خبیث‌تر از ابلیس
  • هیچ وقت برای نماز وقت نگذارید!
  • پرده‌ای از مظلومیت امیرالمؤمنین
  • یک سیاست اقتصادی مهم از امام صادق ع
  • اگر چهارشنبه سوری یک آیین مذهبی بود!
  • ریشه بدبختی‌ها
  • وقتی که فقر بر ثروت می‌چربد
  • امامی که شن را طلا می‌کند
  • غلو کنندگان هم درمانده‌اند
  • بعثت یا آغاز شگفتی
  • فریب مدعیان را نخوریم
  • چرا زمین نباید خالی از حجت باشد
  • چگونه پدرمان امام زمان ع را آزار ندهیم؟
  • در پیچ و خم لاغری
  • یک ستاره از آسمان حُسْن حَسَن
  • شمشیر علی، معجزه شگفت پیامبر
  • آیا شب ما هم شب قدر است؟!
  • وقتی یک یا الله کار جوشن کبیر را می‌کند!
  • غصب خلافت، آشکارترین نمونه تبعیض در عقلانیت
  • کربلا و بوی سیب
  • نگاه به بالا یا به پایین؟ کدامیک؟!
  • یک منت ناشناخته خداوند
  • تکبر، علاجی هلاک کننده
  • اوج بیکران امید
  • سیاست حکیمانه از آیة الله مرعشی برای توسعه کتابخانه
  • ریشه مهم یک سیاست حوزوی
  • به بهانه میلاد امام حسن عسکری علیه السلام
  • محکم کاری در همه جا
  • هنگامی که نباید از تهمت دیگران برنجیم
  • هنگامی که نباید از اهانت دیگران گله کنیم
  • هنگامی که نباید از آدم نشدن دیگران گله کنیم
  • همه مشکل مال همین دیوار کوتاهه!
  • رحمت بی‌پایان و خواسته محدود؟!
  • اعجاز محبت ۱
  • سپر بلای شیعیان (به بهانه شهادت امام کاظم علیه السلام)
  • تا به حال کسی این جور نذری ندیده
  • رابطه میان چراغ شعور و موتور شور
  • کاربرد موتور شور در کنار چراغ شعور
  • وقتی ادعای تشیع بار گناه را سنگین می‌کند
  • معیارهای سنجش خود و دیگران
  • آیا ما مبتلا به شکنجه خاموش شدیم؟
  • کودک پرست خائن!
  • معنای بخ بخ عمر در غدیر خم
  • نوکری اهل بیت عزت یا ذلت؟!
  • چگونه میتوان مردها را مجبور کرد که به ارزش‌های درونی شما توجه کنند؟!
  • زیارت، پیاده چرا؟۱
  • زیارت، پیاده چرا؟۲
  • زیارت، پیاده چرا؟۳
  • راهنمایی بوی خوش قبر حسین علیه السلام
  • شادی و پایکوبی صحابه در مرگ خلیفه دوم
  • لعن دشمنان هم، جایی و مقامی دارد
  • روی دل سوی او کن، باقیش با او
  • صلوات، دعای برای خورشید
  • معجزه امید
  • پیامبر، شهادت یا رحلت؟!
  • عوامل فقر و رزق و روزی
  • فاتحه سر قبر یا از جای دیگر؟
  • بستر و آثار شگفت روابط عاطفی
  • چشم خود را بر عامل اصلی طلاق نبندیم
  • خدیجه سلام الله علیها در محاق هووی منافق و حسود (1)
  • دعا از جان و دل برای امام زمان‌مان همیشه و همه جا
  • امام زائر لوس نمی‌خواهد
  • عاشورا حلقه مفقوده نفاق را رسوا می‌کند
  • لزوم تناسب عزاداری با مصیبت عاشورا
  • زنده ماندن عاشورا معجزه است نه پرسش
  • به این میگن هم آموزش هم پرورش
  • رضایت مردم از نعمت عقل
  • دشواری بزرگداشت غدیر در زمان اختناق
  • بزرگداشت غدیر توسط معصومین
  • نه به خدا خدمت امام زمان نرسیده‌ام
  • حرفی که از گوش وارد شود در قلب اثر می‌گذارد
  • سؤالات بدون جواب از مقبره کورش
  • مستند مراسم عیدالزهراء
  • پیروان تمام ادیان و مذاهب و ملل در انتظار منجی
  • نکته ای در باب شبهات
  • اگر علم الهی باشد…
  • دنیای رباینده
  • معنای ولایت تکوینی
  • علوم لایتناهی قرآن کجاست؟
  • لعن غاصبین در قرآن
  • جنس بهشت
  • تقیه‌ای شگفت انگیز
  • اتقوا فراسة المؤمن فا نه ینظر بنور الله!
  • نور آل محمد در قرآن
  • برترین ذکر
  • آمادگی لازم برای علم الهی
  • زیان شب‌نشینی برای طلبه
  • علم موهبتی در ولایت کبری
  • نعمت آستین گهنگی و تنگدستی
  • «محمد شمع جمع آفرینش»
  • جنگ امام زمان ع در مقابل علوم روز
  • چرا هنگام نام «قائم» می‌ایستیم؟
  • از ماه رمضان قاجار تا ماه رمضان ما
  • طول غیبت و قساوت قلب
  • بهترین راه!
  • گریستن یک ضرورت است یا نشانه ضعف
  • وقتی شقاوت گل کند
  • امیدواری در اوج نا امیدی
  • مقتل خوانی طلبه‌ها
  • وارثان زمین
  • عید فطر
  • نتیجه ازدواج با خانواده مرفه!
  • جز اخلاص عمل چیز دیگری نیست
  • ملا فتحعلی سلطان‌آبادی آشنای با کتاب و سنت
  • کار برای غیر خدا دلیل می‌خواهد
  • شیعه جعفری
  • جایگاه امام و مدعیان دروغین
  • چرا گناه اولین و آخرین بر گردن ابوبکر و عمر است؟!
  • تلاش شگفت آسید احمد اشکوری در تحقیق
  • برگ زرینی! از آیین زرتشتی
  • شکر ضامن بقاء نعمت
  • اگر استجابت دعا می‌طلبی
  • شکر که خدا مرا در حرم حاضر ساخت
  • مغالطات رایج ۱: مغالطه تبدیل امر مطلوب به امر مطلوب
  • مصیبت بزرگ شیعه (به بهانه عید فطر)
  • همه‌اش تقصیر علی است…!
  • شعر در بی اعتباری دنیا 1
  • شعر در بی اعتنایی به دنیا 2
  • شعر در نهی از شرب خمر
  • مقاله دانشمند انگلیسی
  • دل یا ده؟!
  • تولد علی در کعبه، خار چشم معاندان
  • مقایسه آخرین جملات امیرمومنان، ابوبکر، عمر و عائشه
  • تنها سفری که بدهکار می‌تواند برود
  • یادی از مقام حضرت ابوطالب ع
  • اهمیّت دعا برای امام زمان ع در وصیّت مهم سید بن طاووس
  • چه بخواهیم و چه نخواهیم، تنها مجری دین، امام زمانه
  • ضرورت استغفار
  • روزه‌ی تمرینی کودکان
  • پیامبر ص، نخستین همسر حضرت خدیجه سلام‌الله‌علیها
  • مصیبت علی ع، مصیبت بی‌نمونه
  • تلگراف تخریب بقیع
  • رحمت و مهربانی امام رئوف، حضرت رضا علیه‌السلام
  • عظمت عید غدیر
  • مشکل آلودگی صوتی مذهبی کجاست؟!
  • زاری و بی‌تابی در مصائب امام حسین علیه‌السلام
  • پیروز میدان عاشورا
  • بیمه کردن عمل صالح
  • یا اباعبدالله! «کی» و «کجا»؟!!!
  • سخت‌ترین مصیبت سیدالشهدا در روز عاشورا!
  • ویژگی دفن در مشهد مقدس
  • حجاب شاهزادگان اصیل ایران باستان
  • تربیت خدمت به زوار از کودکی
  • سلام بر پیامبر ص و این همه معانی!
  • درخواست قابلیت خوب شدن!
  • اگر می‌خواهی در دنیا و آخرت راحت باشی گناه نکن!
  • اگر علی پیروز شد چه کسی شکست خورد؟!
  • امام حسن علیه السلام افضل است یا امام حسین علیه السلام؟
  • صلوات بر پیامبر ص، اقیانوسی از معارف!
  • علی علیه السلام اوج کمال را فتح کرد!
  • آیا مقایسه علی علیه السلام با دیگران شدنی است؟!
  • هرگز نباید علی علیه السلام شناخته شود!
  • سود مضاعف ببریم
  • جهل خودخواسته، دردِ اول
  • فریاد دین از جهل خودخواسته!
  • قدرت انتقاد شنیدن
  • طلای ناب
  • امان از این دل غافل!
  • اگر به غدیر خیانت نمی‌شد…!
  • انواع مشتری مداری
  • مرز قاطعیت و مدارا کجاست؟
  • وقتی امام حسین علیه السلام سلب توفیق می‌کند
  • چه کسی از صلوات سود می‌برد؟
  • علی علیه السلام اول مظلوم
  •  
    علم موهبتی در ولایت کبری

    مقام ولایت مطلقه، موهبتی است، آن محتاج به درس خواندن نیست.

    از روز اولی که حضرت بقیه الله متولد شد، تا وقتی پدر بزرگوارش از دنیا رحلت فرمود، پنج سال ـ‌یک خورده‌ای کم و زیاد‌ـ بیشتر نبود. این علم اکتسابی نیست، در مدت پنج سال یک بچه کوچکی ـ‌به حسب ظاهر از جنبه بشری بچه است دیگر!‌ـ این نمی‌تواند تحصیل علم بکند که به مقام امامت برسد، این ممکن نیست، بشر عادی! از جنبه‌ی بشری دیگر! اگر بنا بشود تعلیمش کنند، به مدت پنج سال ممکن نیست بعد از پنج سال امام بشود.

    از اول این مقام هست.

    لکن بعد از پنج سال سلطنت کبری از نظر ظاهر منتقل به حضرت بقیه الله شده؛

    چون مادامی که امامی زنده باشد، آن امام بعدی ناطق نیست؛ یعنی باید تابع امام اول باشد، همین طوری که آقا سیدالشهداء سلام الله علیه مادامی که حضرت مجتبی زنده بودند، تابع بود. این از نظر ظاهر، اگر چه آن مقام را دارد، هیچ فرقی ندارد، همه‌ی آنها یک نورند، لکن از نظر ظاهر مادامی که امام قبلی زنده باشد، آن امام بعدی ـ‌ولو او هم باشد‌ـ اما باید تابع او باشد.

    یک روایتی یادم آمد، آن را خدمتتان عرض بکنم،

    الحسن و الحسین سیدا شباب اهل الجنّه منظور از این روایت این است که خاتم انبیاء می‌فرماید این دو بزرگوار دو سید شباب اهل جنت [هستند]، یعنی اینها برابرند، هر دو مثل هم هستند، هیچ فرقی بین این دو تا نیست، مگر آن فرقی که بین آن دو پسر خاله بود، حضرت عیسی و یحیی.

    فرق بین حضرت عیسی و حضرت یحیی چه بود؟ این بود که حضرت یحیی تابع حضرت عیسی بود، در آنجا فرق این بود،

    اینجا هم هیچ فرقی بین این دو بزرگوار نیست مگر این که آقا سیدالشهداء تابع امام حسن است.

    لا فرق بینهما، هما سیدا شباب اهل الجنه، مساویان، متساویان، لا فرق بینهما الا آن فرقی که بین آن دو پسر خاله بود، که حضرت عیسی و حضرت یحیی ـ‌پسر خاله‌اند دیگر‌ـ

    فرق بین آنها این بود که حضرت یحیی با این که او هم پیغمبر است مادامی که حضرت عیسی هست او تابع اوست؛ یعنی او هر چه بفرماید این هم باید همان کار را بکند، در مقابل او نباید این رأی بدهد، از طرف خدا این طوری است.

    امامی تا زنده است امام بعدی باید تابع او باشد.

    آن وقت آن امام قبلی از نظر ظاهر که از این دنیا رحلت فرمود؛ یعنی این لباس را که عوض کرد، منتقل به عالم دیگر شد، آن وقت نوبت می‌رسد سلطنت به این آقای بعدی، امام بعدی.

    که سلطنت کبری فعلا از مثل امشبی [شب نهم ربیع الاول] منتقل شده به حضرت بقیه الله صلوات الله علیه!

    سلطنت کبری یعنی کسی که دارای مقام علم وَلَوی، ولایتی باشد و دارای مقام قدرت باشد، آن قدرت را خدا به او عطا کرده، این سلطنت بر کل کائنات دارد.

    از بیانات عالم ربانی مرحوم حاج شیخ ذبیح الله قوچانی

    منبع: دانش حوزه

    نویسنده: محسن نشر: ۱۳۹۷/۱۲/۱۹-۲۱:۱۶:۵۲ بازدید: 2631
    • نظر شما
    • نظر خوانندگان
    تا کنون نظر قابل انتشاری ثبت نشده است